Sofía Casanova, a obreira do pensamento

1896. Sofía Casanova chega a Mera (Oleiros), co seu home a as dúas fillas maiores, despois de perder á nena máis nova. Sumida nunha depresión e atravesando unha situación de grave crise afectiva no seu matrimonio, vai irromper na súa vida a que será a súa gran amiga e compañeira por sempre, Josefa López (Pepa), nai solteira de Cecebre que, ademais de facerlle compañía permanente, manterá vivo nela o idioma galego, e axudaralle no coidado das fillas e da propia Sofía con agarimo e complicidade. A historia de Sofía e Pepa é a historia dunha amizade diferente, única, marabillosa: é a historia dunha fascinación mutua que supera as barreiras de clase e educación e todas as diferencias entre os dous personaxes. Hoxe os restos de ambas repousan xuntos en Polonia, no cemiterio da vila de Poznan.